Lieve allemaal,

Het is al weer een week geleden, maar ik heb weer een update voor jullie. Dit keer over mijn 5-daagse trek door de Annapurna gebergten. Vorige week zaterdag moesten we al vroeg op voor ons ontbijt om 6 uur. Om 7.30 uur vertrok onze bus naar Pokhara, dit zou ongeveer een 6 uur duren en vanuit Pokhara zou onze trek beginnen. De bus rit viel gelukkig mee, het was namelijk een toeristen bus, zo we konden allemaal zitten, we hadden airconditioning en soms zelfs even wifi. Rond 3 uur waren we dan eindelijk aangekomen in Pokhara, we waren met z’n vijven, helaas was 1 van ons behoorlijk ziek en zodra we in het hotel aan waren gekomen en onze spullen hadden achtergelaten ben ik met Eeva naar het ziekenhuis gegaan. Al snel bleek dat het wat langer zou gaan duren dan we dachten en dat ze misschien zelfs in het ziekenhuis zou moeten blijven. Na een paar uur bleek ze inderdaad te moeten blijven, ik ben toen uiteindelijk naar de anderen gegaan, hier hebben we wat foto’s bij het meer gemaakt tijdens de zonsondergang waarna we zijn gaan eten en nog even allemaal bij Eeva langsgegaan om te kijken hoe het ging voor we gingen slapen.

Op zondag hoefden we gelukkig nog niet te vroeg op, zodat we nog even bij Eeva langs konden, zij kon zondag rond de middag weer het ziekenhuis uit en dan maandag met de bus terug naar Kathmandu. Na het ontbijt zijn wij rond 8 uur in de auto gegaan naar Birethanti vanuit hier zouden we onze trek beginnen naar de PoonHill. De eerste dag was gelukkig nog niet zo zwaar en het eerste stuk was de zon lekker aan het schijnen, helaas begon het na het lunchen wat te regen voor de laatste 2 uur. En dit was dan ook het zwaarste stuk van de trek vandaag, zo’n 3500 treden, gelukkig gingen deze omhoog en hier heb ik geen problemen mee, al stopten we wel een paar keer om op elkaar te blijven wachten en ook even voor wat onweer. Gelukkig had het hotel waar we sliepen een houtkachel in het midden van de eetkamer en hier konden we al onze natte kleren laten drogen. Na wat kaart spelletjes en heerlijk eten zijn we lekker gaan eten om de volgende dag weer fit te kunnen beginnen aan de klim.

Maandag was nog flink wat treden, maar een stuk minder dan de dag ervoor en ook de rest van de klim was niet heel zwaar en na zo’n vijf uur waren we al in het hotel waar we hier dus maar onze lunch hadden. Hierna hebben we weer wat kaart spelletjes gespeeld. Daarna besloot een ander meisjes dat het misschien een goed idee was om alvast de PoonHill te beklimmen, het was maar 45 minuten om de top te bereiken en het was droog op het moment. Met z’n tweeën zijn we naar de top geklommen en hoewel het uitzicht op dit moment wat tegenviel, aangezien het erg bewolkt was, maar we hebben het gedaan en mocht het dinsdagmorgen stortregen, hadden we de top toch bereikt.

Dinsdagmorgen was erg vroeg, om 4.45 zouden we namelijk al weer aan onze klim naar de top van de PoonHill om de zonsopgang te zien. Het regende niet, dus we besloten de wandeling te doen. Hoewel het bewolkt was hadden we geluk dat het langzaam wat minder bewolkt was en we stuk voor stuk de verschillende sneeuwtoppen konden zien en wat mooie foto’s kunnen maken. Na een uur begon het te regen en zijn we weer terug naar het hotel gegaan om hier lekker te ontbijten. Hierna begon onze lange dag. We waren hier bijna op de helft van onze trek, maar naar ons vroege begin hadden we nog eens 9 uur trekken en dit keer ook veel naar beneden. Hoewel ik geen enkel probleem heb met omhoog gaan, vind ik na beneden gaan verschrikkelijk, zeker met enorme steile trappen met gladde treden. Maar na een enorm lange en zware dag hebben we het gehaald en waren we allemaal erg moe, ik had gelukkig op dat moment nog niet erg last van mijn spieren. Wel wilde we meteen na het eten allemaal gaan slapen, maar zodra ik in bed lag kreeg ik plotseling enorme jeuk overal. Toen ik daarna mijn armen bekeek had ik overal kleine bultjes, maar ook een paar grote in vreemde vormen en omdat het er zoveel overal waren wist ik niet zeker of het gewoon muggenbulten waren of iets anders en na wat advies heeft onze gids meteen de dokter gebeld en bleek ik een allergische reactie te hebben. Gelukkig hadden ze een pilletje en daarna ging het al vrij snel weg, helaas betekende dit wel dat ik pas laat weer op bed lag.

De volgende dag was zoals ik al verwachte zwaar, mijn kuiten deden zo veel pijn en ook vandaag moesten we weer wat treden naar beneden. Gelukkig was niemand meer erg snel met al onze pijnlijke spieren. Gelukkig voor mij was het eerst bijna 2 uur naar beneden, maar daarna voornamelijk weer eerst omhoog met lange trappen en daarna gewoon over een weg langzaam iets omhoog, al had het nog een paar grote watervallen die we over moesten door op gladde rotsen te staan, bij de laatste zag ik er zo tegenop dat de gids mij een heel oude brug aanwees, die veilig was als ik mij maar heel goed aan de leuning vast hield, mocht er een plak breken. Helaas waren we allemaal zo moe dat de 6-7 uur wandeling in 8-9 uur veranderde. Maar ook woensdag hebben we overleefd en het hotel waar we die avond verbleven was een heel goede beloning. We hadden hier een fantastisch uitzicht als de wolken even weg waren en ze hadden zulke schattige kleine konijntjes rondlopen in de eetkamer. Met veel foto’s van de bergen, veel geknuffel en geaai met de konijntjes en heerlijk eten zijn we op tijd naar bed gegaan en hebben we heerlijk geslapen.

Donderdag was dan onze laatste dag al weer en hoewel we allemaal zo moe waren en zo uitkeken naar de massage die we zouden krijgen als we klaar waren, was het ook jammer dat we vertrokken uit de bergen. Het was soms heel zwaar en erg vermoeiend maar de rust en het uitzicht was zo goed! Gelukkig hadden we nog maar 2 uur te gaan, we moesten namelijk steil naar beneden (met gladde treden), helaas waren we ook hier wat langzaam, maar we hebben het gedaan! De laatste dag was ook best heel bijzonder, zo liepen we voor een heel stuk tussen de rijstvelden in wat enorm mooi was. En toen we uiteindelijk beneden waren en de auto voor ons zagen wachten die ons weer naar Pokhara zou brengen waren we allemaal zo blij en trots. Aangekomen in ons hotel heb ik super snelle douche gehad en zijn we met z’n allen (ook de gids) lekker gaan lunchen op een enorm mooie plek. Het restaurant was aan het meer met veel groen en het leek alsof we uit de stad waren. Hierna hadden we onze massage en hierna konden we eindelijk weer normaal lopen! Helaas begon het daarna te regenen dus hebben we niet veel meer van Pokhara gezien. Het regende namelijk zo hard dat het wat bij ons op de vierde verdieping de kamer binnen liep en buiten op de straat stond het water bijna tot halverwege onze onderbenen. Maar we hebben het wel gezellig gehad en ik ben vroeg naar bed gegaan, op vrijdag moesten we nog behoorlijk vroeg op, voor onze bus naar Kathmandu.

Vrijdag vertrokken we helaas al weer uit Pokhara, weer terug naar het chaotische Kathmandu, niemand van ons had het volgens mij erg gevonden als we nog een dagje langer hier waren gebleven. Hoewel de busrit op de heenweg behoorlijk snel was hadden we nu wat minder geluk, we stonden een paar uur in de file en in plaats van 6 uur, duurde de busrit zo’n 12 uur en waren we pas na 7 uur weer terug in Kathmandu en terug in het Green House voor ons avondeten. Het was fijn om iedereen weer te zien, zo was ook Eeva weer zien, gelukkig was zij weer een heel stuk beter en ook ons derde kamergenootje Sissi, die helaas niet met ons mee was gekomen. Iedereen die in Kathmandu was gebleven ging na het eten nog even uit voor de laatste avond van drie van ons, maar de trek groep was te moe en wij zijn allemaal lekker vroeg naar bed gegaan.

En dan zijn we nu al weer op de helft van mijn Nepal reis, gelukkig heb ik nog twee hele leuke weken in het vooruitzicht, dus ik ga nog wel even genieten! Ik zal jullie op de hoogte houden.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy