Lieve allemaal,

Het is al weer vrijdag, tijd voor weer een nieuwe blog dacht ik zo. Sinds vorige week heb ik weer een hele boel gezien en beleefd, zo begon mijn week vrijwilligerswerk op maandag en eerst hebben we vorig weekend de toerist uitgehangen!

Op zaterdag was het Sissi, een van de Finse meisjes, verjaardag! En aangezien een van de meisjes al vroeg moest vertrekken naar het vliegveld hebben we bij tijdens ons ontbijt al de verjaardag ceremonie gehouden. Behalve de taart en zingen hadden we ook de Nepalese ceremonie, waarbij er natuurlijk werd geëerd, maar ook een speciaal gerecht gegeten. De rest van de dag hadden we besloten met de overgebleven 7 mensen naar Bhaktapur gegaan. Dit is een stadje nog in de oude stijl. We hadden een busje gehuurd om ons weg te brengen en aangekomen in het stadje, was het enorm leuk om hier rond te lopen. De stad was een groot museum de gebouwen waren heel mooi en je had verschillende tempels en monumenten. We hebben hier gezellig rond gelopen en heerlijk gegeten voor we naar het pottenbakkersplein gingen. Hier hebben we onze eigen potjes kunnen maken en lekker rondgekeken, voor we weer terug gingen naar het Green House, aangezien er nog twee meisjes naar het vliegtuig moesten voor hun vlucht ’s avonds. Na het afscheid hebben wij heerlijk gegeten, lekker rustig aangedaan en heel veel skipbo spelletjes gespeeld, met live muziek dankzij Eeva!

Op zondag waren we allemaal behoorlijk moe en hadden we een rustig dagje, op afwachting voor alle nieuwkomers. Het is altijd leuk om nieuwe mensen te zien komen, maar we hebben een heel leuke groep met ons vijven en waren bang hoe de nieuwe mensen zouden zijn. Eerst hebben we hier vlakbij het huis gegeten en langzaam kwamen alle 8 nieuwe vrijwilligers binnen. Het was wat onwennig, maar ze zien er allemaal aardig uit, dus afwachten op de rest van de week.

Op maandag begon mij vrijwilligerswerk voor de week. Ik zou deze week les gaan geven op een kleuterschool. De dag zou begonnen rond kwart voor tien wanneer we zouden worden opgehaald door de coördinators en zij zouden met ons mee naar de school lopen, een wandeling van ongeveer 20 minuten. Op school zouden de andere twee meisjes les geven aan de hogere klassen en ik ging met een van de coördinators naar de kleuterschool. Hier zou ik blijven tot half twaalf wanneer we weer terug lopen naar huis voor lunch en om twintig voor twee lopen we weer terug naar school en dan om half vier zat onze dag er al weer op. De kinderen kennen het alfabet en kunnen tellen in het Engels, en dat is ook zo ongeveer al het Engels dat ze kennen. Maar ook de lerares sprak weinig Engels en vandaar dat het wel erg fijn was om een coördinator te hebben die alles kon vertalen. De eerste dag was normaal, maar op woensdag en donderdag was er ’s middags sportdag en hoewel de kleuters niet mee deden was er woensdag te veel kabaal dus hebben we alleen maar gekleurd en donderdag hebben we ’s middags naar de oudere kinderen gekeken. Tijdens de les hebben we gekleurd, geteld, het alfabet gedaan, dieren na gedaan en hoofd schouders knie en teen gezongen. De kinderen waren super schattig en ik heb een hele leuke week gehad. Vandaag was even net wat anders, in plaats van les geven aan de kinderen hadden we een workshop voor de leraren georganiseerd en hoewel wij niet zeker weten of ze op school er erg blij mee waren kregen we net te horen dat ze dachten dat het erg behulpzaam was. En ’s middags waren we allemaal vrij.

Dinsdag was meteen al weer heel anders, er was namelijk weer een feestdag, Indra Jatra! De school was daarom gesloten en wij wilden graag naar Durbar Square na de lunch om het festival te zien. We besloten dus met z’n vijven constructie werk te gaan doen bij het honden centrum (wil je een kijkje op de website nemen hier is de link: http://www.katcentre.org.np/ ze vangen hier straathonden op die ziek en gewond zijn en verzorgen ze hier. Verder steriliseren ze de honden om te zorgen voor minder straathonden). Hier hebben wij stenen verplaatst en hoewel het behoorlijk warm en zwaar was, hadden we het heel gezellig. Na het eten zijn wij met de bus naar het festival gegaan, waar de introductie groep ook naartoe kwam. Helaas kwam aan de mooie morgen een einde en begon het te regenen. Het was dus voornamelijk erg lang wachten in de regen, maar we hebben 1 van de 3 levende godinnen gezien (het was helaas niet de bekendste, maar beter iets dan niets). Na twee uur te hebben gekeken en naar muziek te hebben geluisterd zijn we weer terug gegaan en hebben lekker genoten van de rust.

Vandaag na de lunch hadden we dus geen school meer en zijn we naar de stad gelopen om hier mijn Nepalese jurk op te halen en we zijn naar een bakkerij geweest om hier even lekker een taartje te eten. Hierna zijn we weer snel naar huis gegaan, iemand zou ons (de vijf vrijwilligers die hier al meerdere weken zijn) namelijk komen ophalen om naar een kindertehuis te brengen. In Nepal is het erg moeilijk om vrijwilligerswerk in een tehuis te doen, maar we hadden geregeld dat we naar een van de tehuis konden die door The Green Lion word gesteund. We kregen hier eerst een rondleiding door de eigenares en hierna vertelde zij ons haar verhaal. Ook zij in van Nepal en op haar achttiende las ze in de krant over ouders die hun kindje niet konden verzorgen. Hierna besloot zij dat ze heel graag wilde helpen. Aangezien ze erg jong is was het eerst wat moeilijk om mensen van haar idee te overtuigen, maar ze in nu 24 en het kindertehuis bestaat al weer 8 jaar. Ze doet het allemaal zelf en heeft geen regelmatige sponsors, het is dus moeilijk voor haar omdat ze nooit helemaal zeker weet of ze alles kan betalen voor de 22 kinderen in het huis. Gelukkig krijgt ze soms donaties en ook The Green Lion heeft haar geholpen met bedden en vloerbedekking in het huis. We waren hierna allemaal erg emotioneel, maar zijn daarna verwend door de kinderen met allemaal dansshows (ze krijgen ook dansles) en ze hebben onze haren gevlochten en we hebben allemaal samen gedanst en gespeeld, het was allemaal iets dat niemand van ons had willen missen. Jeeva en ik hebben besloten dat aangezien wij op zondag nog thuis zijn we ’s middags als de kinderen terug zijn van school weer even langsgaan voor nog een paar uur. (Mocht je meer willen weten, ze hebben facebook: https://www.facebook.com/ocpfn.ocpfn of stuur haar een mailtje op ocpfn_nepal@yahoo.com). Aangezien we een heel stuk langer dan verwachten waren gebleven waren we wat laat voor het eten, maar dit was gelukkig geen probleem, maar we zijn nu wel allemaal erg moe en het is dus tijd om te gaan slapen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy